به زودی به هم خواهیم رسید.من این طرف پلِ چوبی و او آن طرف..
خوشحالی هایمان تمام نشدنیست...بین خودمان میماند..
بیا تا دیر نشده است..بیا تا آخرین گلبرگ عشقِ مان از شاخه جدا نشده است..
تو تا همیشه با من یمان..
بمان..
.
.
.چگونه پر کشد خیالِ واژه بی تو؟؟